eachte dames en heren,

Ik refereer aan uw e-mail van 6 augustus 2014 en het hedenochtend gevoerde telefoongesprek met een “frontoffice” office medewerker.

Huisbezoeken aan een slachtoffer dateert van de tijd dat de schaderegelaar aan de keukentafel in de bijzit kamer met het chequeboekje op zak wel even pols hoogte kwam nemen bij het slachtoffer thuis. Die liet dan zijn “professionele” blik door het huis gaan en noteerde in zijn rapport – een soort agent Dreutel – zijn bevindingen over de noodzaak van huishoudelijke hulp. Ik ken een aantal schaderegelaars die in eigen huis nog nooit huishoudelijke werkzaamheden en strijkwerk hebben verricht, dus hoe deskundig?

Sinds een aantal jaren voeren wij in overleg met de cliënt het beleid dat in principe de verzekeraar of diens vertegenwoordiger een “kennismaking gesprek” kan hebben ten kantore van de belangenbehartiger. De cliënt hoeft dan niet ten eigen huize in een onderdanige positie aan de schaderegelaar kopjes koffie met een koekje te gaan bedienen. Voorts vind ik het werkelijk van den zotte (het gebeurt steeds vaker) dat schaderegelaars aan mijn cliënten in hun eigen huis verzoeken (op welke wettelijke bevoegdheid gebaseerd?) zich te identificeren middels paspoort of ID Kaart (omdat de opdrachtgever dat wenst!!!!). Op mijn verzoek aan de schaderegelaar om zich eerst zichzelf te identificeren middels paspoort of ID kaart wordt doorgaans woedend gereageerd. Menig schaderegelaar gaat ook – ondanks mijn aanmaningen vooraf – veelal fel in discussie met cliënt die zich in haar eigen woning bedreigd voelt. Bij ongevalsgerelateerde tuinhulp roepen de schaderegelaars dat slachtoffer toch de tuin volledig kan laten betegelen of dat de buurman het maar moet doen! Overigens, maar dit terzijde, een vriendelijke en correcte benadering van een schaderegelaar leert in de praktijk dat een slachtoffer zich meer op haar gemak voelt hetgeen zich vertaald in de kwaliteit van de antwoorden van het slachtoffer.

Een bezoek op het huisadres van cliënte vindt derhalve om bovenvermelde redenen – ik kan er nog een paar opnoemen – niet plaats en de opmerking recent van Achmea dat Verzekeraars recht hebben om meer van een slachtoffer te weten en recht hebben inbreuk te maken op hun privacy en hen op te zoeken in hun huiselijke situatie is een gotspe.

Het gaat in een kennismaking gesprek om een aantal zaken zoals verwoord is in mijn recent gepresenteerd rapport inzake cliënte. Aan de hand daarvan kan getracht worden een gezamenlijk beleid uit te stippelen alhoewel ik in de 37 jaar ervaring in de letselschaderegeling de belangen van mijn cliënten immer voorop stel en niet zozeer de belangen en verzoeken van de verzekeraar laat prevaleren.

Anders gesteld: wie eist bewijst en de manier waarop is niet aan de laedens maar aan gelaedeerde in samenspraak met de belangenbehartiger. Zie in dit verband artikel 150 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering: De partij die zich beroept op rechtsgevolgen van door haar gestelde feiten of rechten, draagt de bewijslast van die feiten of rechten, tenzij uit enige bijzondere regel of uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit. Zie verder Artikel 152 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering” Bewijs kan worden geleverd door alle middelen, tenzij de wet anders bepaald

Indien er sprake is van schade verlies van zelfwerkzaamheid bestaande veelal in en rondom de woning dient niet een schaderegelaar dat even “ad libitum” vast te stellen maar een onafhankelijke arbeidsdeskundige, dus niet een arbeidsdeskundige in dienst van of gelieerd aan Achmea of Raasveld.

Alvast wil ik de opmerking plaatsen dat de schaderegelaars van Raasveld permanent een specialist noemen, te weten de in Duitsland zijn praktijk hebbende Dr. Castro, orthopedisch chirurg met wie Raasveld zakelijke belangen heeft (samen organiseren van symposia, doorverwijzing naar elkanders cliënten). Indien deze opmerking wordt geplaatst wordt het onderhoud direct beëindigd. Ik keur deze permanente verwijzing door Raasveld naar genoemde specialist hartgrondig af.

Mijn in deze zaak gepresenteerd Rapport Letselschade + producties beschrijft heel veel zo niet alles over (de situatie van) cliënt. Zodra er door de schaderegelaar van Raasveld vragen worden gesteld waar het antwoord reeds in mijn Rapport Letselschade is beschreven zijn we klaar met elkaar. Zonde van de tijd en einde gesprek.

Uw schaderegelaar is welkom op 27 augustus 2014 om 10.30 uur voor een kennismakingsgesprek met cliënte ten kantore van ClaimZorg Letselschade. Valt dit uwerzijds niet in goede aarde dan vindt er geen kennismakingsgesprek plaats.

Met vriendelijke groet,

Johannes de Bruin
Directeur ClaimZorg Letselschade Haaglanden

« « Vorige bericht:  medisch adviseurs en keurend specialisten negeren rechtspraak | Volgende bericht:  Whiplash: Leidraad voor Medisch Adviseurs en Juristen (Lezing ClaimZorg) » »