Opstelling verzekeraar leidt tot verhoging smartengeld

Rechtbank Den Haag 05 januari 2022:

klachten nek, lage rug en ademhalingsproblemen ongevalsgevolg; feit van algemene bekendheid dat pijn leidt tot vermoeidheid; bij smartengeld wordt rekening gehouden met harde opstelling verzekeraar Allianz

2.1.
Op 1 augustus 2009 is [gedaagde] betrokken geraakt bij een verkeersongeval. Het ongeval vond plaats op de plek waar de snelwegen A4 en A44 in de richting van Schiphol samenkomen. Een vrachtwagen, rijdend over de A4, wilde naar rechts gaan en zag daarbij een Opel over het hoofd. Door de botsing tussen de vrachtwagen en de Opel verloor de bestuurder van de Opel de macht over het stuur. Daarbij bleef de Opel om zijn as tollen, raakte twee andere auto’s, botste tegen de midden geleider en kwam vervolgens weer de rijbaan op. Daar kwam hij frontaal in botsing met de Audi van [gedaagde] , die de Opel – ondanks dat zij niet sneller reed dan toegestaan en hard remde – niet kon ontwijken.

2.98.
Bij de beoordeling van het smartengeld betrekt de rechtbank ook de duur van de afhandeling van het “dossier” van [gedaagde] . Deze lange duur is niet alleen aan Allianz te wijten: ook de opvolgend belangenbehartigers van [gedaagde] hebben het dossier lange tijd stil laten liggen. Niettemin is de rechtbank van oordeel dat de harde opstelling van Allianz de zaak geen goed heeft gedaan. De rechtbank wijst er in dit verband op dat Allianz in deze procedure de bevindingen van [de neuroloog] uit 2014 opnieuw ter discussie stelde, terwijl deze in een eerder stadium voor partijen altijd als uitgangspunt hebben gegolden. Ook heeft Allianz er in deze procedure op gehamerd dat [gedaagde] “alles bezien een heel aardig inkomen heeft gehad”. Dat is, zoals de rechtbank in 2.39 overwoog, niet het relevante criterium voor het beoordelen van de causale schade en Allianz weet dat ook.

Allianz heeft met haar opstelling naar het oordeel van de rechtbank de indruk willen wekken dat [gedaagde] probeert “een slaatje te slaan” uit het ongeval. Die indruk heeft de rechtbank bepaald niet. Ook de door Allianz (en de door haar ingeschakelde deskundigen) gebruikte bewoordingen geven bepaald geen blijk van een welwillende houding. Zo heeft de medisch adviseur van Allianz in zijn eerste advies gesuggereerd dat Allianz haar erkenning van aansprakelijkheid zou moeten heroverwegen, omdat [gedaagde] zelf boven op haar voorganger zou zijn gereden. Het beoordelen van juridische aansprakelijkheid behoort echter niet tot de taken van een medisch adviseur. Vervolgens zijn de opvolgende medisch adviseurs van Allianz keer op keer blijven herhalen dat [gedaagde] “achter op haar voorganger is gereden”, wat gelet op de feitelijke gang van zaken zoals omschreven in 2.1 bepaald geen recht doet aan de feitelijke gang van zaken. Tot slot benoemt de door Allianz ingeschakelde rekenkundige de op verzoek van [gedaagde] opgestelde schadeberekening als “ridicuul”. Dit alles doet het schaderegelingsklimaat bepaald geen goed.

2.99.
Gelet op al het voorgaande, en rekening houdend met de bedragen die in vergelijkbare gevallen zijn toegekend, vindt de rechtbank een vergoeding van € 12.500 passend in deze situatie.

Naschrift door ClaimZorg:

Allianz is al decennia bekend en berucht over haar harde en vooral respectloze opstelling jegens slachtoffers van letselschade. Zij gaat jarenlange procedures niet uit de weg en heeft met een zeer goed betaald team van vaste advocaten als uitgangspunt het slachtoffer financieel kapot te procederen en die in procedures los gaan en vol het orgel. Ook dus in deze zaak die aanving in 2009!

Daarnaast wat de medisch adviseurs van Allianz durven te stellen en volop speculeren doet afvragen of deze personen nog wel de titel van arts mogen dragen. Hun adviezen zijn bij de beesten af en voornamelijk suggestief en speculatief: Men heeft dus het verkeerde beroep gekozen.

Eerder op dit weblog werd melding gemaakt hoe fout Allianz in de 2^e wereldoorlog was en alle attributen in de Duitse vernietigingskampen had verzekerd. De topman van Allianz werd minister onder Hitler. Na de oorlog weigerde Allianz aan nabestaanden van de achtergebleven familieleden in de verschrikkelijke vernietigingskampen uitkeringen te doen (!) omdat er te weinig bewijs van de overledenen zou zijn.

Al eerder sprak de Advocaat-Generaal bij de Hoge Raad, te weten Mr. Spier, zijn afschuw uit over de werkwijzen van Allianz.

Mr. Spier, Advocaat Generaal bij de Hoge Raad, 28 november 2014, ECLI:NL:PHR:2014:2280.

“Grote voorzichtigheid past bij losse stellingen die verzekeraars menen te moeten etaleren. Anders dan de meeste slachtoffers beschikken verzekeraars over financiële middelen om onderzoek te doen ter onderbouwing van door hen nuttig of nodig geachte beweringen van feitelijke aard. Wanneer zij dan volstaan met niet in enig opzicht onderbouwde beweringen verdienen deze in beginsel geen geloof. Ruime ervaring heeft geleerd dat verzekeraars in voorkomende gevallen niet terugschrikken voor het oproepen van in geen enkel opzicht onderbouwde en soms aantoonbaar onjuiste spookbeelden. Zeker van een industrie die zou moeten inzetten op preventie van schade zou mogen worden verwacht dat eens het inzicht veld wint dat het roer om moet en dat het niet zinvol is om principiële procedures te voeren die worden gebouwd op drijfzand. Voor zover nodig wordt dat standpunt mede ingegeven door de vele nutteloze verweren die Allianz/London in deze zaak heeft gevoerd; verweren die – het ligt voor de hand – een negatieve invloed hebben op de gezondheid van een slachtoffer en die bij hem/haar onnodig gevoelens van frustratie en machteloosheid wakker roepen. Bovendien geeft Allianz zowel in appel als in cassatie, in ruime mate een verkeerde voorstelling van zaken. Zeker professionele procespartijen, zoals verzekeraars, dienen met dit soort effecten rekening te houden, wat helaas met enige regelmaat niet gebeurt”.

Johannes de Bruin

ClaimZorg

« « Vorige bericht:  Whiplash: Pas op voor keuringen door neurologen Verrips, Berndsen en Verhagen | Volgende bericht:  Nogmaals pas op bij neurologische expertises! » »