Bij de inferno bij de jaarwisseling op het Noorderstrand te Scheveningen bij het ontsteken van het vreugdevuur werd weer eens pijnlijk duidelijk dat de miljarden aan salarisbetalingen aan ambtenaren van Gemeenten, Provincies en Overheid een hersenloze belastingverspilling is.

De Brandweer behoorde op de hoogte te zijn van het weer die avond/nacht. Er werd een westen wind kracht 5 Bft vanuit zee richting kust verwacht en elke weerman, visserman, soldaat of zeiler weet dan dat de daarbij behorende windstoten hoger zijn dan 5 Bft. Een simpele check op een weerstation zoals Weerplaza, Weather pro had volstaan. Iemand bij de leiding van de Brandweer (de Commandant) heeft dus zitten slapen.

Een eenvoudige telefoontje van de Brandweer later op de avond naar de Verkeerscentrale Scheveningen die het ingaand en uitgaand scheepvaartverkeer voor de Scheveningse haven regelt en voor het te verwachten weerbeeld voor de komende uren standaard een rapport opmaakt had de Brandweer op voorhand tot de conclusie moeten komen dat aansteken van het vreugdevuur niet verantwoord was. Er werd immers een wind van 5 Bft verwacht met uitschieters naar 7 Bft. Deze noodzakelijk (!) in te winnen weerinformatie is van groot belang voor de beslissing of het verantwoord is om een torenhoog vreugdevuur aan te steken met op korte afstand de woonhuizen, winkels en overige bedrijven in Scheveningen.

De Brandweer was ter plekke zeer goed geïnformeerd over de hoogte van de pallets die het vreugdevuur zouden vormen. Die was overduidelijk te hoog en in combinatie met de te verwachten wind uit zee had het vreugdevuur nooit aangestoken mogen worden. De Brandweer is uit naam van de Gemeente Den Haag immers toezichthouder en kan te allen tijde ingrijpen. Voorzienbaar was immers dat een urenlang tapijt van vonkenregen over het vissersdorp Scheveningen zou neerdalen en enorme schade zou aanrichten. Zelfs vrijwilligers die mee hielpen bouwen aan het vreugdevuur uitten hun zorgen over de harde wind vanuit zee voordat het vreugdevuur werd aangestoken.

Gezien de enorme hoogte van de gestapelde pallets en de te verwachten zware wind behoorde de Brandweer voorts in te zien dat er onbeheersbare en levensgevaarlijke vuurtornado’s zouden ontstaan. Onbegrijpelijk dat de brandweer dat niet inzag en naliet in te grijpen. Men is toch opgeleid en getraind om dit soort gevaarlijke processen in te schatten en daarbij preventief te handelen?

Het wordt nog erger. Het vreugdevuur dat werd ontstoken om 00.00 uur ontaarde al snel in vonkenregens en vuurtornado’s. Het is niet te bevatten dat de brandweer die alle dagen met alle aspecten van de voorbereiding/uitvoering het vreugdevuur op de hoogte was, niet in staat was om het vreugdevuur te doven. Men had niet de beschikking over brandweerwagens met bluswater! Eerst om 04.30 uur was er bluswater beschikbaar en werd het vreugdevuur toen pas gedoofd. De enorme schade over het vissersdorp Scheveningen was toen al aangericht.

Een groot vuurgevaarlijk evenement laten plaats vinden zonder dat ter plaatse men voorbereid is op calamiteiten en het uren duurt voordat het bluswater arriveert, dat gelooft toch niemand! In de tussenliggende tijd vlogen daken, tuinen, auto’s, fietsen in brand en lieten mensen de brandplekken op hun kleding en verschroeid haar zien. Autoschade/garagebedrijf De Jong aan de Scheveningse haven vloog letterlijk in de fik door de vonkenregen, de schade is enorm en het bedrijf is voor de komende 4 maanden gesloten. Los van de brandverzekering, wie betaalt de gederfde omzet?

Uit dit feitenrelaas volgt dat de verantwoordelijke Commandant van de Brandweer op diverse hierboven genoemde gronden ernstig en verwijtbaar in verzuim is gebleven. Er is aan de zijde van de Brandweer sprake van verwijtbare inschattingsfouten en het nalaten van het treffen van genoegzame en adequate maatregelen om schade te voorkomen. Veelzeggend is dat de brandweermannen die het slagveld mochten betreden de gehele nacht doende zijn geweest, huizen, gebouwen en de Scheveningse kerk met blussen nat te houden om zodoende de constante val van regenvonken geen kans te geven. Dit was echt niet nodig geweest indien de leiding van de brandweer de zaak vooraf zorgvuldig had ingeschat en dienaangaande zou hebben gehandeld. Men heeft op zijn Schevenings gezegd zitten pitten?

In juridische zin is in het kader van het leerstuk van de onrechtmatige daad het causaal verband tussen de verwijtbare inschattingsfouten respectievelijk het nalaten van voorzorgsmaatregelen en het ontstaan van de schade in rechte een gegeven en is de Brandweer (=Gemeente Den Haag) ten volle aansprakelijk in haar hoedanigheid van vergunningverlener en toezichthouder. Natuurlijk riep de Gemeente reeds dat de Organisatie van het vreugdevuur aansprakelijk is die waarschijnlijk niet eens verzekerdis voor dit gebeuren.

Los van de vraag of de Organisatie van het vreugdevuur aansprakelijk is – naar verluidt gaf de Brandweer toestemming tot het aansteken van het vreugdevuur – dient de Gemeente rechtens haar eigen wettelijke verplichtingen na te komen en levert niet nakoming daarvan een grond op voor schadeplichtigheid. Dat is vaste rechtspraak. Voorts hebben schadelijdende personen volgens de wet het recht om zowel de Organisatie van het vreugdevuur als de Gemeente Den Haag beiden voor het volle pond ieder afzonderlijk aansprakelijk te stellen. In het recht wordt dit ook wel de “hoofdelijke aansprakelijkheid” genoemd. Daarbij dient de aangesproken partij de schade van het slachtoffer 100% te vergoeden en kan die daarna zonodig op die andere aansprakelijke partij de uitgekeerde schade verhalen. Hiermede wordt aldus de wetgever voorkomen dat een slachtoffer door de aansprakelijke partijen van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Dit wordt ook wel kortweg genoemd: “Slachtofferbescherming”.

De sinds haar aantreden als burgermeester van Den Haag onzichtbare mevrouw Krikke – in haar stuntelig optreden een equivalent van de Britse premier May – kondigde al een evaluatie onderzoek aan. We gaan hier voorzienbaar het klassieke verweer zien van een aansprakelijk gestelde Gemeente of Overheidsorgaan: het onderzoek wordt door haar eigen ambtenaren en wethouders uitgevoerd en duurt jaren (vooruitschuif politiek) en de uitkomst is voorspelbaar: Afwijzen van schadeclaims en naar andere verwijzen! Wie in Nederland de Gemeente of de Overheid aansprakelijk stelt komt van de ene ramp in de andere ramp terecht. Hier tonen de ambtenaren zich altijd op hun best!

Ofwel hier keurt de slager zijn eigen vlees. Juist bij aansprakelijkheid aan de zijde van een Gemeente of Overheidsorgaan is in een democratische rechtsorde van eminent belang dat een onafhankelijke onderzoekscommissie zorgvuldig en adequaat de kwestie onderzoekt.

Gezien de zeer ernstige verwijten die de Gemeente Den Haag treft zou het haar sieren dat zij alle slachtoffers schadeloos stelt en zo nodig verhaal zoekt op derden. Maar dat is wishfull thinking. Voorzienbaar is dat de Gemeente dure advocatenkantoren inschakelt in de hoop dat de slachtoffers vanwege het kostenaspect afhaken. Dat zien we wel meer bij zaken waarbij de Overheid of de Gemeente aansprakelijk wordt gesteld.

Mijn advies is zonneklaar: de gemeente Den Haag hoofdelijk aansprakelijk stellen en bij haar afwijzing direct naar de civiele of bestuursrechter. In een procedure kan de rechter worden verzocht de verslaglegging van alle besluiten van de Brandweer op te vragen aangaande alles wat met het vreugdevuur van doen had en bij instanties weerrapporten op te vragen. Daarbij kunnen we de evaluatierapporten van de ambtenaren van de Gemeente Den Haag missen als kiespijn!

Johannes de Bruin

ClaimZorg Letselschade

Schokkerweg te Scheveningen

debruin@claimzorg.nl

 

« « Vorige bericht:  Vervolg Verbond van Verzekeraars: niet zeuren! | Volgende bericht:  Inshared Letselschade: Dit telefoongesprek wordt opgenomen voor trainingsdoeleinden (..) » »