Inspectie voor de Gezondheidszorg
Postbus 2680
3500 GR Utrecht
Mevrouw P.M. Veeke, Inspecteur

Den Haag, 11 november 2010
Ons kenmerk: JBMA 2010 0302/1361PS
Uw kenmerk : 2010-278962/29564/KM

Geachte mevrouw Veeke,

Tot mij wendde zich mevrouw (…), hierna te noemen cliënte, met het verzoek haar als raadsman bij te staan terzake de geleden en nog te lijden letselschade. Een daartoe strekkende machtiging sluit ik bij.

Bij cliënte werd op 2 maart 2010 operatief door en onder volledige verantwoording van de uroloog dr. Kropman een linker nier verwijderd vanwege niercel kanker. Deze operatie vond plaats in het Haga Ziekenhuis te Den Haag.

Vanwege optredende complicaties aan de gezonde rechter nier werd cliënte na de operatieve ingreep aan de nierdialyse gelegd. Eerst 6 weken later (..) werd besloten, cliënte verbleef nog steeds in verder slechter wordende conditie in het Haga Ziekenhuis, tot een nader onderzoek omdat de complicaties aanhielden.

Nota bene: Enkele weken eerder had dr. Van Buren nefroloog/internist en dr. Portielje, internist/ oncoloog bij de uroloog dr. Kropman er op aangedrongen een nader onderzoek te doen naar het niet werken van de rechter nier van cliënte. Hierop heeft dr. Kropman geantwoord dat dit absoluut niet nodig was. Uiteindelijk heeft dr. Van Buren zelfstandig besloten een nader onderzoek te doen naar het niet werken van de gezonde rechter nier.

Nadat het onderzoek naar het niet werken van de rechter nier uiteindelijk was uitgevoerd (en wel op 22 april 2010) door de afdeling Interne Geneeskunde werd tot grote ontsteltenis (er is luidop gescholden op de uroloog dr. Kropman) van de betreffende specialisten in het Haga Ziekenhuis opgemerkt dat op het bloedvat van de gezonde rechter nier zich 4 operatieclips bevonden en daarmede de werking van deze gezonde nier hadden afgesloten!

Zie in dit verband de zeer uitvoerige brief van 28 april 2010 van dr. Van Buren, internist/nefroloog van het Haga Ziekenhuis aan Prof. Dr. Van Bockel, vaatchirurg, werkzaam in het LUMC:

“Tot ieders verrassing werden hierbij 4 operatieclips in de rechter nierarterie aangetroffen die een bijna volledige occlusie van de rechternier veroorzaakt”.

En verder:

“…theoretisch een afsluiting van 6 weken van een nier weinig kans geeft op herstel van de nierfunctie…”

Operatief werd geprobeerd deze 4 clips te verwijderen, hetgeen maar deels gelukte en twee clips bleven achter (men durfde dat niet meer). Besloten werd dat cliënte naar het LUMC zou worden overgedragen.

Op 3 mei 2010 vond er in het LUMC een complexe operatie plaats door de Prof. Dr. Van Bockel, vaatchirurg en Prof. Dr. Van Balen, uroloog. Een ader werd uit het been van cliënte gehaald en een bypass werd rondom de rechter nier aangelegd. Er is daardoor van kin tot aan de lies zeer grote blijvende ontsierende littekens ontstaan door deze noodzakelijke operatie en cliënte heeft daar (als vrouwpersoon) zeer veel verdriet over en schaamt zich.

Ik verwijs verder naar het medisch dossier dat ik bijsluit en afzonderlijk voorts de rapporten van medisch adviseur drs. M.N.G. Ooms, medisch adviseur van ClaimZorg Letselschade Haaglanden. Voorts ook naar de rapporten van drs. Cremers, medisch adviseur Medirisk (die alles weerspreekt en aan wiens integriteit ernstig getwijfeld wordt).

Voor de goede orde wordt opgemerkt dat door ClaimZorg Letselschade Haaglanden een civiele eis tot schadevergoeding namens cliënte is gedeponeerd bij het Haga Ziekenhuis en dat Medirisk als aansprakelijkheidsverzekeraar van het Haga Ziekenhuis en haar hulppersonen optreedt. Dit staat uiteraard geheel los van het verzoek van cliënte dat bij deze brief aan de Inspectie voor de Volks-gezondheid wordt voorgelegd. Cliënte vraagt derhalve niet via u om financiële genoegdoening.

Niet lege artis handelen door de uroloog dr. Kropman en zijn hulppersonene

In het pre operatief gesprek met de uroloog dr. Roshani die tot enige teleurstelling aankondigde dat de uroloog dr. Kropman de geplande operatie zou uitvoeren (de operatie van op 2 maart 2010) werd bij cliënte aangegeven dat dit een zeer gecompliceerde operatie zou worden en dat in 2009 deze operatie ook 1 keer zich had voorgedaan.

Tot ontsteltenis van cliënte blijkt thans uit het medisch dossier dat de operatie van
2 maart 2010 nota bene door een uroloog in opleiding onder toezicht van dr. Kropman werd verricht.

Er is geen enkele medische reden te bedenken (zie de rapporten van medisch adviseur drs. M.N.G. Ooms) dat wanneer de linker nier moet worden verwijderd, het bloedvat van de gezonde rechter nier met 4 operatieclips wordt afgeklemd, waardoor deze gezonde nier geen bloedtoevoer meer krijgt en afsterving van die gezonde nier zich aandient. Het plaatsen van de 4 operatieclips op het bloedvat van de gezonde nier is medisch hoogst onverantwoord, medisch onzorgvuldig en leidt tot grove schuld zijdens de uroloog dr. Kropman en de door hem ingeschakelde hulppersonen.

Erger wordt het nog wanneer na de operatie het lichaam van cliënte wordt gesloten en die 4 operatieclips achterblijven in het lichaam van cliënte. Het achterlaten van de 4 operatieclips op het bloedvat van de gezonde nier is medisch hoogst onverantwoord, onzorgvuldig en leidt tot grove schuld zijdens de uroloog dr. Kropman en de door hem ingeschakelde hulppersonen.

Het nadrukkelijk negeren respectievelijk verwerpen van het verzoek van de verpleegkundige staf – van enkele weken later – om een zeer gewenst nader onderzoek in te stellen naar het nog steeds niet functioneren van de gezonde rechter nier (de linkernier was reeds verwijderd op 2 maart 2010) door de uroloog dr. Kropman moet in medische zin als hoogst onverantwoord en medisch onzorgvuldig worden aangemerkt.

Zie in dit verband de uitvoerige rapportage van medisch adviseur drs. M.N.G. Ooms van
19 oktober 2010 waarin hij finale conclusies trekt die er niet om liegen:

– Het dossier levert geen enkele aanwijzing op met betrekking tot de reden waarom clips werden geplaatst aan de zijde van de rechter nier, die helemaal niet bij de operatie betrokken was dan wel betrokken diende te worden.

– Als er al aanleiding bestond om clips te plaatsen op of eventueel in de buurt van de arteria renalis rechts (vooralsnog zie ik geen enkele aanleiding om ervan uit te gaan dat de clips niet op, maar in de buurt van de arteria renalis werden geplaatst), dan had dit enerzijds in het operatie verslag dienen te worden vermeld, anderzijds had de operateur op basis van zijn anatomische kennis moeten realiseren dat het de arteria renalis was die hij klikte, of zich er in ieder geval van had moeten vergewissen dat dit niet het geval was.

– Indien er een noodzaak bestond om de arteria renalis rechts te clippen, bijvoorbeeld in verband met een oncontroleerbare bloeding (nogmaals, het dossier biedt hier geen enkel aanknopings-punt voor), dan had de operateur zich ogenblikkelijk dienen te realiseren dat daarmee de bloedvoorziening naar de gezonde nier afgesloten werd en direct maatregelen had moeten treffen om afsterven van deze nier te voorkomen. Hoewel ik geen enkele aanwijzing heb dat de arteria renalis rechts beschadigd was, had de bij de operatie aanwezige vaatchirurg ongetwijfeld de bloedvoorziening van de nier op dat moment kunnen herstellen

– Het feit dat dit niet gebeurd is bewijst mijns inziens dat de operateurs noch de arteria renalis hebben geïdentificeerd, noch zich kennelijk realiseerden dan wel hebben afgevraagd welke structuur/structuren werden geclipt, noch hebben getracht hier achter te komen na het clippen, zodat geen adequate maatregelen werden genomen (verwijderen van de clips en/of eventuele primaire reconstructie dan wel bypass, van de arteria renalis.

– De loop post operatief en het delay in het stellen van de juiste diagnose, ongeacht of dit aspect wel of niet als verwijtbaar moet worden aangemerkt, is geheel en al het rechtstreekse gevolg van de verwijtbare medische fouten zoals hierboven beschreven tijdens de ingreep (het clippen zelf, het niet herkennen van de arteria renalis en het niet herstellen van de schade) en heeft behalve nieuwe ingrepen, geleid tot een ernstig verlies van kwaliteit van leven, een delay van drie maanden in de oncologische adjuvante behandeling en dientengevolge consequenties voor het oncologisch proces wellicht de prognose.

– Aangezien alle behandelaars spreken van vier clips op de arteria renalis, zie ik geen enkele aanleiding om mee te gaan in de hypothese van collega Cremers dat de clips slechts in de buurt van de arteria renalis zouden zijn geplaatst.

Namens cliënte verzoek ik u een nader onderzoek in te stellen naar de gang van zaken in het Haga Ziekenhuis, nu het medisch verwijtbaar onzorgvuldig handelen van de uroloog dr. Kropman ernstige gezondheidsschade bij cliënte heeft veroorzaakt: cliënte verkeerde door het “optreden” van de uroloog dr. Kropman maandenlang in een zeer slechte lichamelijke conditie zodat behandeling van haar kanker voor minstens 3 maanden werd uitgesteld en men bij aanvang van de bestrijding van de kanker slechts zeer voorzichtig kon beginnen.

Er is dus sprake van een delay van meer dan 3 maanden en helaas wil Prof. Dr. Orsanto, behandelend oncoloog in het LUMC hierover niets op papier zetten, nu zij niets van doen wenst te hebben met betrekking tot het Haga Ziekenhuis.

Voorts is het onvoorstelbaar dat een uroloog in opleiding de door dr. Kropman aangekondigde ingewikkelde operatie (waarvan hij er maar 1 per jaar deed, mag het Haga Ziekenhuis wel dit soort ingewikkelde operaties doen als men er slechts 1 per jaar doet, moet men niet doorverwijzen naar een ziekenhuis waar meer ervaring aanwezig is?) verrichtte. Cliënte is dus ook nog eens verkeerd voorgelicht door de uroloog dr. Kropman.

Onbegrijpelijk is voorts de omissie in het operatieverslag waarin absoluut geen melding wordt gemaakt van het plaatsen van de 4 operatieclips op de arteria renalis. Dit is in strijd met alle basale medische operatiehandelingen.

Cliënte heeft op eigen initiatief een gesprek gearrangeerd met de uroloog dr. Kropman. In aanwezigheid van de echtgenoot was dit een zeer onaangenaam gesprek met deze uroloog die zich spreekwoordelijk in allerlei bochten wrong en zich achter medische afleidingstermen verschuilde

Cliënte vraagt u voorts of u over een discretionaire bevoegdheid beschikt om zelfstandig bij de Officier van Justitie aangifte te doen wegens letsel door grove schuld zijdens dr. Kropman.

Terzijde
Te uwer informatie zij medegedeeld dat cliënte in beraad heeft of zij dr. Kropman voor het Medisch Tuchtcollege daagt met het verzoek tot tuchtrechtelijke maatregelen over te gaan, bestaande uit langdurige schorsing of het niet meer uitoefenen van het beroep van uroloog.

Over het optreden van de medisch adviseur Cremers is inmiddels voldoende onderbouwing gerealiseerd voor het inzetten van een klacht bij het Medisch Tuchtcollege, nu vanuit professionele hoek openlijke twijfels over diens integriteit en deskundigheid bestaat en voorts zijn uitspraken over de gezondheidstoestand van cliënte stellig opzettelijk onjuist zijn.

Ik zie uw berichten met belangstelling tegemoet.

Met vriendelijke groet,

Johannes de Bruin
Directeur ClaimZorg Letselschade Haaglanden

« « Vorige bericht:  Weigerachtige huisarts | Volgende bericht:  Haga Ziekenhuis/Medirisk » »